:ც

ეს ის შემთხვევაა, როცა დაზარება გვერდზე უნდა გადადო

და

წერად იქცე

ანუ

წერამ აგიტანოს

ო

ვუთხარი თავსა ჩემსა და დავიწყე....

ვერ სძლებს 20ნება

ა

უსრულ

ებლად

ო

და ჩემი 19 ნება 26 წლის ასაკში 100რულდა

ანუჰხთ

მუჰამედი მივიდა მთასთან...

20ნება იმიტომაა, 20ნება

რომ

20ნებაა

და

არა იმიტომ

რომ

იცი

რატომაა

20ნება...

ჰხო რა..

აბა მე რა ვიცი რატომ მინდოდა

სულსულსულ

სუუუულ

რომ

ზღუაზე შევხვედროდი ჩემს დაბადებას...

მინდოდა და მორჩა!

ჰხოდა 1 წლის რომ გავხდი არ ვიცი რა ხდებოდა

2 წლის რომ გავხდი ზღუა არ მქნდა ნანახი და..

3 წლის რომ გავხდი, ნანახი მქონდა

მაგრამ

4 წლის რომ გავხდი

არ ვიცოდი

რომ

5 წლის რომ გავხდი

მინდოდა

6 წლის ასაკში

მენახა

7 წლის ზღუა, 

რომელიც

ჩემამდე ძალზე შორის იყო

8 წლის ასაკშიც

და

9 წლის ასაკშიც

და

10 წლის ასაკშიც 

და

11

და

12

და

13

და

მერე 

13 -ს მიუმატეს 13

და

ნება იქცა

26 ნებად

და

მატარებელიც დაიძრა.......

ამბავი იმისა, თუ როგორ შეიძლება ადამიანს უთხრა

რომ

აი მე ხომ ადამიანი

ვარ

და

აი შენც ხომ ადამიანი ხარ

და

აი ისიც ხომ ადამიანია

და

ეს კარგია!

თან ძალიან კარგია!

და

ზეუკარგესია

და

უუგუჩავესია

კი არა და

მართალია ჩემს შვილიშვილებს

არ ეყოლებათ ბებია

რომელიც მათ

წინდებს მოუქსოვს

და

არ ეყოლებათ ბებია, რომელიც მათ

ჩურჩხელებს გაუკეთებს

და

არ ეყოლებათ ბებია, 

რომელიც 

რომ

რომ

როოომ....

სამაგიეროდ, ჩემს შვილიშვილებს ეყოლებათ ბებია

რომელიც

ძილის წინ მოუყვება ზღუაპარს იმაზე

თუ როგორ აისურვილა ერთმა გოგომ

თავისი 26 წლის 26ნება

და

როგორ წავიდა თავის დაბდღეზე  ბათუმში

ზღუისთვის თავის დაბადების მისალოცად

და

როგორ გაჩერდა მატარებელი ხაშურის სადგურზე

და

როგორ გაჩნდა საიდანღაც მისი ორი მეგობარი

ტორტით

და

აააააალუუუუჩეეებით 

ხელში

და

როგორ 

დააჯერეს

რომ,

26 წლის წინ

თურმე

ეს გოგო

მართლა

დაიბადა

სულსულსულ მართლა....

:ც