Tuesday, February 2, 2010

OO


ჩემი ბავშვობის ყველაზე დიდი ოცნება 

მე

სიზმრა..

ვითომ, ყველა, ყველა,

დიიიდ სატვირთო მანქანაში ვისხედით

უკან საბარგულში

ჩვენი

ტანსაცმლით

ავეჯით

ბარგით

ყვეეელაფრით რაც გვებადა

და

სად

ღაც

უღრან ტყეში მივდიოდით საცხოვრებლად...

ჰხო, რაც მთავარია, ეს ყველაფერი

ნებითა ჩვენითა ხდებოდა

კი არა და

ყველას უხაროდა..

ჰხოდა მერე როგორც იქნა

ძლივს ძლიიივს რომ გავიღვიძე

გამახსენდა

როგორ მიყვარდა ბავშვობაში

მიწისძვრა

მახსოვს, როგორ ვოცნებობდი

ისეთი მიწისძვრა მომხდარიყო

ყველა სახლი დანგრეულიყო

ოღონდ

არავინ მომკვდარიყო

და

მერე

ყველა

ერთად წავსულიყავით ტყეში საცხოვრებლად...

ჰხეხ

გეშინოდეთ თქვენი 20ნებების,

ისინი

შესაძლოა

ახდნენ

ჰხოდა მეც სხვა რაღა დამრჩენია

მე

შინია

მე

შინია

ძალიან მეშინია მიწისძვრის..

და

მიწისძვრაზე ძალიან

მე

შინია

ღამით, ტკბილი ძილისას უეცარი გამოღვიძების

ალბათ ამიტომაც

ვუზივარ ყოველ დღე 

სრულიად

მიზნოდ

და

აზროდ

კომპს

ღამის 1-2 სთ - მდე

ველოდები

და

ის კი არ მოდის..

ამიტომ სასწრაფოდ ვიძინებ

იმ იმედით

რომ

ახლა მაინც არ გამომაღვიძებს

რაიმე

სიუეცარე....

:როლ:


კი არა და


ჯერ სულ რაღაც 2 ის 20 წუთია


დღეს ძილქუში დამეცა

და

ვერ ავიცალე

მაგდია ახლაც ზედ...

როგორი მძიმე ყოფილა

როგორი დიდი,

მინდა გაადვაგდო და საქმეს შევვუდგე

მიინდა ავწიო და მოვისროლო

სადმე

შორს

ისევ ღამის

1

2

3

 საათამდე,

მაგრამ

უფრო და უფრო და უფრო მაწვება

მთელი სიმძიმით

ქუთუთოებს მიბერავს

და

თვალებში ისევ 

ძველი

მომაჯადოვებელი კადრები გადის..

ვითომ

ჩვენ

ყველა

ნი

ყველა

ნი

ყველა

ნი

დიიიდ უღრან

მწუნემწუნემმწუნე

მაღალხეება

და

ჩიტმრავალ,

წყარომრავალ,

ყვავილებმრავალ

ტყეში მივდივართ საცხოვრებლად....



ჰხეხ

1 comment:

ჯორჯ პაიკი said...

მე არ მინდა ტყეში. :) მერე იქ ნახე შენ, ღამე ტურების ხმა რომ გაგაღვიძებს. :)