Friday, August 28, 2009


არ მინდა წერა...

ველოდები როდის გამივლის

რა არ ვიცი

"თანდაყოლილი სიარაფრე" ალბათ..

რაღაცეები ხდება

რაღაცეები არ ხდება

რაც ხდება სულ 1 ია

რაც არ ხდება  –  მაკლია

პირიქით რომ იყოს

მაინც იგივე იქნებოდა

შევეჩვიე

მაგრამ ვერ შევეგუე

"გულის ქვეშ მუდმივ შიმშილს"..

ვცდილობ ამინდს არ შევუწყო ხასიათი

ვცდილობ

ჩემი შეგრძნებებ/შეემოციურეობები უფრო ძლიერი იყოს

ვიდრე

მზე

და

მთუარე

და

დღე

და

სიღამე

და

სიბნელე

და

წუიმა

და

ბლაბლაბლაბლა
ტყუილად ვფარტხალებ

რაღა თქმა უნდა

ახლა რომ გარეთ მზე იყოს და გულში დარი

ის ვულკანი არ ამოიფრქვეოდა

რაც წეღან ამოიფრქვა

მიზეზებს ვუძებნი კავშირებს

და რა

არც რა.....

ბევრს არაფერს მაძლევს ცოდნა

ფაქტები რჩება ფაქტად

კითხვები რჩება კითხვებად

პასუხები – პასუხებად

და

ეჭვი..

რა იქნებოდა, რომ...

რომ...

რომ...

რა იქნებოდა და ის არ იქნებოდა რაც არის

მაგრამ 

თუ არ იქნებოდა ის, რაც არის

არ იქნება ის

რაც

უნდა იყოს...

არადა რა უნდა იყოს

ჰხეხ

ყველაფერი ჩემგან იწყება

და

ჩემგან მთავრდება

მინდა მქონდეს განახლების ღილაკი

მინდა მქონდეს წაშლის ღილაკი

მინდა ვინმემ ახალი პროგრამები ჩამიწეროს თავში

მინდა დავრესტარტდე

მინდა წავშალო ტვინის ც და დ დისკები

მინდა მოდელი შემეცვალოს

მაგრამ 

რომც.. რა...

კომპიუტერი კომპიუტერად დარჩება

ანუჰხთ

მე –  მე –დ

როცა საკუთარ თავს აღემატები

შეუთავსებლობა წარმოიშვება

კი არა და

სა20არია

25 წელია

ყოველ დღეს

ერთსა და იმავე სახეს ვუყურებ სარკეში

და

ვერ შევეჩვიე

ვერც შევეგუე

არც გამიარა...........

სიზმარში აბსოლუტურად სხვანაირი ვარ

ეს ალბათ იმას ნიშნავს

რომ......

ისა...

1 comment:

nastasia said...

sizmarshi rogoric xar,iset shen tavs mousmine :))))))))