Monday, December 29, 2008

ჩვეულებრივი ახალი წელი


ჰხოდა ეგრე....

დღეს არა ხვალე მოვკვდები სოფელი ასე მქნელია

კი არა და

დღეს ხომ ჩვეულებრივი დღეა თავისი ჩვეულებრივი სამუშაოთი და მას ხომ მოჰყვება ჩვეულებრივი შუადღე და 2-ის ნახევარზე ხომ ჩვეულებრივად მომშივდება და მერე ხომ ჩვეულებრივად დავიღლები და ჩვეულებრივად დამეზარება ცეკვაზე წასვლა და მერე ჩვეულებრივად ვიცეკვებ და ისევ ჩვეულებრივად წავალ სახლში და ჩვეულებრივად გავატარებ საღამოს და ჩვეულებრივად დავიძინებ და ხვალ ისევ ჩვეულებრივი დღე გათენდება და ჩვეულებრივად მოვა შუადღე როგორც დღეს მოვიდა და ისე ჩვეულებრივ დაღამდება, როგორც გუშინ და იმის წინ და კიდევ წინ და კიდევკიდევ წინ და ჩვეულებრივად გამიხარდება რაღაცეები როგორც მიხარია ხოლმე, და ჩვეულებრივ დამწყდება გული ისეთ რაღაცეებზე რაზეც მწყდება ხოლმე გული და ჩვეულებრივ მე ვიქნებ მე და მაინც.....

მაინც ჩვეულებრივ გავა ერთი წელი ერთ დღეში

ჩვეულებრივი ახალი წელი

ჩვეულებრივი სიხარულით და ჩვეულებრივი მილოცვებით და ჩვეულებრივი იმედით და ჩვეულებრივი მოლოდინით და ჩვეულებრივი გრძნობით, რომ ყველაფერი ისე იქნება, როგორც იქნება.... ჩვეულებრივ....

ჩვეულებრივი პირობითი ახალი წელი ჩვეულულებრივ გა წელი ერებული ერთ ჩვეულებრივ დღეში, როდესაც ჩვეულებრივ გვარწმუნებენ, რომ ყველაფერი არაჩვეულერბივია.............

არადა ახალ წელსაც კვდებიან ადამიანები თურმე 

ჩვეულებრივ...

აი ჩემი თუ არ გჯერათ, შოთა იათაშვილს ხომ მაინც დაუჯერებთ

ჩვეულებრივი სიკვდილი ჩვეულებრივად არაჩვეულებრივ დღეს

ხოლო დედამ, ტირილით რომ მოუჩხრიკა ჯიბეები 
იმის შემდეგ, რაც საუკეთესო და ერთადერთ 
სათეატრო და სადაბადებისდღეო შარვალ-კოსტუმი ჩააცვეს, 
მწარედ გაიფიქრა, 
თურმე სიგარეტს ეწეოდა და მე კი აქამდე მიმალავდაო... 


28 დეკემბერს გამოაქვეყნეს გარდაცვალების ცნობა გაზეთში, 
პანაშვიდზე მუსიკად იყო შერჩეული 
შოპენი, მოცარტი, ბეთჰოვენი და ფალიაშვილი, 
ქელეხზე დარჩა 120 კაცი 
(სუფრაზე იყო მხოლოდ წითელი ხიზილალა, შავი ვერ იშოვეს), 
და ვინც დარჩა, ისინიც მალე წამოიშალნენ. 
რაღა ტქმა უნდა, რომ ყველას სახლში ეჩქარებოდა.. 
იქ ხომ სულ სხვა სუფრა ელოდათ: 
გოზინაყი, ჩურჩხელები და შამპანური... 
რა დროს გვამი იყო ნეტა ამ ახალ წელს! 
რა დროს გვამი იყო....... ”

ჩვეულებრივი ადამიანების ჩვეულებრივი ფიქრი.........

No comments: