შემოსულა შემოდგომა, გიორგიბის თვე-ო ლაა-ლეე....არ მინდა ამ დღეზე ფიქრი..მითუმეტეს ამდენი წლის შემდეგ არც ისე მნიშვნელოვნად მეჩვენება, რომ ფიქრად ღირდეს და არც ისე უმნიშვნელოდ, რომ დავივიწყო..... მაინც გამახსენდა....არ მინდოდა..თუ მინდოდა....მინდოდა დრო არ დამრჩენოდა ამის გასაფიქრებლად...ახალი ფიქრი  მინდოდა....ახალი საფიქრალი....ძველის ახლით გადაფარვა... როგორც ზღვაში მდინარე....ზღვა მინდოდა..ზღვა ემოცია დღეს...1 ნოემბერს...არ..ვერ... მეხსიერებრივი ჩაჭედვა ჩემი ყველაზე დიდი მინუსია ან ყველაზე დიდი პლუსი...პლუს/მინუს...ტანგეს/კოტანგეს.... და როცა მეხსიერებრივს თემატურიც ემატება....ჰხუხ.... ან თეთრი ან შავი.....არადა მწუუანე...კი არა და  გადავუხვიოთ.... მოსახვევები ჩემი სისტი თუ ძლიერი მხარეებია.....თემატურად ამოვიჩემე რიცხვი 8 და მახსოვრობრივად ჩავიჭედე.... რწმენა რწმენაა...რა შუაშია ცრუ... ყრუ... ყალბი... ისიც შემთხვევითი იყო, რომ სწორედ მე-8 კლასში ვიყავი და დღემდე ჩემგან 180 კილომეტრით შორს მდგომი საგნის ფიზიკის მასწავლებელს ვუსმენდი, რომელიც თავის მხრივ, ფიზიკიდან  180 კილომეტრით შორს მდგომ საკითხებზე გვესაუბრებოდა.... ცხოვრებაში მთავარია არა ფიზიკა, არა მათემატიკა, არა ქიმია, არამედ..... რიცხვი 8, ხო  სწორედ 8...ოღონდ ამობრუნებული.... უსასურულობა, რომელიც სვანურად  გამოითქმის, როგორც ”არა”(ნეტავ მართლა?სპყ) და  აღნიშნავს სიკვდილს, რადგან მხოლოდ სიკვდილი თუ შეიძლება იყოს უსასრულო.... ამას ამბობდა, თუ არ ამბობდა...არ მახსოვს....ზღვარი რეალობასა და ი რეალობას შორის უკვე იმდენი ხანია წაიშალა, რომ გახსენება იმისა, რა მოხდა და რა მინდოდა მომხდარიყო, უკვე  ჭირს და ლხინს....

აქედან დაიწყო ”8” იანი ეტაპი.... სახლი ნომრად  ”88” და სამი მანქანა, სამივეს ნომერი  ”888”.... დამთხვევითობა და შემთხვევთობა და სურვილი იმისა, რომ დაუკავშირო რაღაცა რაღაცას ან ვიღაცა ვიღაცას, დაგარწმუნებს იმაშიც, რომ   ცა ცაა და მზე მზეა.... ჰხეხ....

ყოველთვის მეგონა, თუ  2008 წელს არ მოვკვდებოდი, მაშინ... შანსი ჯერ კიდევ მაქვს, იმედი... რეავიცი....  მე-8 კლასდან ველოდი 08.08.08 - იმედია ომის დაწყება მე არ დამბრალდება.... მე-8 თვის გადალახვას კრიზისულ პერიოდად მივიჩნევდი - ცივი ომი დაიწყო.... 

წინათგრძნობა არ შეესაბამება რეალობას -  მაგრამ რეალობაც არ შეესაბამება რეალობას ხშირად....

 ჩემი დაპროგრამებისას განსაკუთრებით დიდი მოცულობის  ”იმედი”  ჩამიტვირთეს...თავის დასაცავად.. დავეყრდნო თავსა ჩემსა რათა არ დავეცე.... ამიტომაც......

ყველაფერი არის ძლიერ კარგად, ყველაფერი ძლიერ ცუდად არის....

და მაინც...

ორი წლის წინ, დეკემბრის თუ იანვრის თუ თებერვლის თვეში

დილის 06:30 სთზე

ნახევრად მძინარე

მანქანაში მჯდომი 

ვფიქრობდი, რომ 

მე აუცილებლად დავწერ

ავტო

ბიოგრაფიას, 

რომლიც 

ჩემს ცხოვრების აღწერას

სწორედ იმ მოსახვევიდან დაიწყებდა

სადაც

იმ დროს, ფიქრის მომენტში, მანქანამ ჩაუხვია................

ჰხუხ